2+1 κόκκινα για την Πανεπιστημίου

Αρχιτέκτονες ,Πολεοδόμοι και Συγκοινωνιολόγοι φοβούνται την παρενέργειες από την ανάπλαση στο κέντρο της Αθήνας  

 

Του Γιάννη Αργυρού

Mπορεί ο πρόσφατος διαγωνισμός Rethink Athens  για την ανασυγκρότηση του κέντρου της Αθήνας με άξονα την οδό Πανεπιστημίου, να  προκάλεσε μια στιγμιαία ανάσα αισιοδοξίας στους πολίτες  για το μέλλον της πόλης εξαιτίας των υπέροχων ψηφιακών εικόνων που παρουσιάστηκαν  ωστόσο τις τελευταίες ημέρες επανήλθε δριμύτερος ο προβληματισμός αρχιτεκτόνων και συγκοινωνιολόγων για τις επιπτώσεις από την τεράστια παρέμβαση στην βασική κυκλοφοριακή αρτηρία της Αθήνας.

Με αφορμή τον Ευρωπαικό διαγωνισμό  που οργανώθηκε και χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Ωνάση και ανάδειξε  το ολλανδικό αρχιτεκτονικό γραφείο Okra με την πρόταση «One Step Beyond» άνοιξε μια μεγάλη συζήτηση με βασικές ενστάσεις.  Πρώτον: Ποιος αποφασίζει για την ριζική αλλαγή του σχεδίου γενικής διάταξης ( master plan) σε τόσο μεγάλη κλίμακα και μάλιστα συμπιέζοντας την πολεοδομική οργάνωση με τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό.

Δεύτερον: Μεγαλώνει ο κίνδυνος η Πανεπιστημίου να μεταβληθεί  λόγω του φαινομένου της ερημοποίησης του κέντρου αλλά και  της φύσης των κτιρίων ( Τράπεζες,Πανεπιστήμια) σε «γέφυρα» ώστε τα φαινόμενα της πλατείας Ομονοίας να «ανέβουν» στην πλατεία Συντάγματος.

Τρίτον: Αν και στόχος είναι η στρατηγική αναβάθμιση της περιοχής τελικά οι πολλές κυκλοφοριακές αλλαγές που θα ακολουθήσουν  να επιβαρύνουν δραματικά τους γύρω άξονες προκαλώντας κυκλοφοριακό χάος και υποβάθμιση στις γειτονικές περιοχές.

Η Αρχιτέκτων –Πολεοδόμος Λίδα Σιόλα εμφανίζεται επιφυλακτική στην προτεινόμενη ανάπλαση επισημαίνοντας στα Παραπολιτικά πως « Δεν έχει τέτοια χαρακτηριστικά η Πανεπιστημίου για να την πεζοδρομήσουμε. Δεν είναι εμπορικός δρόμος. Συνήθως τέτοιου είδους παρεμβάσεις πετυχαίνουν σε άξονες άλλου είδους»

Επιφυλάξεις η κ. Σιόλα διατηρεί και για την διοργάνωση του διαγωνισμού από έναν ιδιωτικό φορέα και προσθέτει  « Δεν είναι προσφορά ενός κτιρίου μιλάμε για την καρδιά της πόλης. Μια τέτοια παρέμβαση θα ήταν προτιμότερο να γίνεται από δημόσιο φορέα με κανονικό διεθνή διαγωνισμό»

Σύμφωνα με τον κ. Γιάννη Αίσωπο πρόεδρο του τμήματος αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Πατρών   η ιστορία έχει διδάξει πως η πόλη δεν μπορεί να αποτελέσει σχεδιαστικό αντικείμενο ενός μόνου αρχιτέκτονα ανεξάρτητα από την αξία του παρά συλλογικό δημιούργημα πολλών διαφορετικών αρχιτεκτόνων ενώ η κυρίαρχη ιδεολογία του διαγωνισμού ουσιαστικά στοχεύει μέσω της μετατροπής του σε υβρίδιο πεζόδρομου-πάρκου  στην απεμπόληση του της πολιτικής ιδεολογικής διάστασης του πιο συμβολικού άξονα της πρωτεύουσας.

ΛΥΣΗ Ή ΧΑΟΣ

Ο έντονος προβληματισμός αρχιτεκτόνων και πολεοδόμων αποκτά έντονα πρακτικό χαρακτήρα από την πλευρά των συγκοινωνιολόγων. Ο κ. Γιάννης Γκόλιας  καθηγητής του ΕΜΠ, πρόεδρος της Σχολής Πολ. Μηχανικών και Δ/ντης Εργαστηρίου Κυκλοφοριακής Τεχνικής του Τομέα Μεταφορών και Συγκοινωνιακής Υποδομής τονίζει στα Παραπολιτικά πώς «ανατρέπεται όλο το οδικό δίκτυο στο κέντρο της πόλης εάν πεζοδρομηθεί η Πανεπιστημίου ο κυκλοφοριακός φόρτος θα φτάσει από το κόμβο της Αλεξάνδρας έως την παραλιακή, την εθνική και την Καβάλας». Σύμφωνα με τον κ. Γκόλια ακόμη και στη μελέτη γίνεται η παραδοχή πως θα χρειαστεί να επηρεαστούν 600 φωτεινοί σηματοδότες. Όλες οι προηγούμενες μελέτες, το 1994 για την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων, του 1996 επί Δημαρχίας Αβραμόπουλου για το τραμ αλλά και του 2000 επί υπουργίας Λαλιώτη για τους Ολυμπιακούς έδειξαν πως δεν «βγαίνει» συγκοινωνιακά η πεζοδρόμηση της βασικής κυκλοφοριακής αρτηρίας της πόλης. Αντίθετα με άλλους δρόμους όπως η Σταδίου ή η Βασιλέως Κωνσταντίνου. « Η παρέμβαση είναι τόσο μεγάλη που δεν γίνεται να αυτορυθμιστεί η κυκλοφορία. Δεν είναι τόσο απλή υπόθεση η πεζοδρόμηση. Πανεπιστημίου και Σόλωνος αποτελούν ειδικές περιπτώσεις «πνευμόνων» για την συνολική κυκλοφορία της Αθήνας». Προσθέτει ο κ.Γκόλιας ξεκαθαρίζοντας ο ίδιος «δεν είναι αρνητικός για το έργο αλλά θα πρέπει να υπάρξει σοβαρό σχέδιο ανάπτυξης της περιοχής όσο και ρύθμισης της κυκλοφορίας  βάσει των δεδομένων της κρίσης αλλά και των μελλοντικών εξελίξεων».