ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΣ

Ο Γιώργος, υπηρετεί σε ομάδα ΔΙΑΣ της Αττικής, από την πρώτη ημέρα της ίδρυσης της. Είναι 25 ετών, ανύπαντρος. Όπως λέει  στα "Παραπολιτικά", όταν το 2009 κατατάχτηκε στην αστυνομία, το κίνητρο του ήταν από τη μία το αίσθημα της προσφοράς στον πολίτη και από την άλλη ένας σταθερός και σίγουρος μισθός για να μπορεί να ζήσει... Τώρα αυτό έχει αλλάξει, αφού μετά τις τελευταίες μειώσεις παίρνει μισθό 700 ευρώ καθαρά, τα οποία μαζί με πενθήμερα και νυχτερινά μπορεί να φθάσουν μέχρι τα 950 ευρώ... 700 ευρώ δηλαδή, για να βρίσκεται πάνω σε μία μοτοσικλέτα τουλάχιστον έξι ώρες την ημέρα, με κρύο, βροχή, ή καύσωνα και καθημερινά να κινδυνεύει η ζωή του, αφού δεν ξέρει με ποιον αδίστακτο κακοποιό θα βρεθεί ξαφνικά αντιμέτωπος...Τα λόγια του αντικατοπτρίζουν την σκληρή πραγματικότητα : "Πλέον για 700 ευρώ οι αστυνομικοί στην ομάδα ΔΙΑΣ κινδυνεύουμε από τροχαίο ή να μας πυροβολήσουν με καλάσνικοφ, αφού είμαστε καθημερινά εκτεθειμένοι !"

Ο νεαρός αστυνομικός παραδέχεται ότι πλέον το πρόβλημα της επιβίωσης κυριαρχεί στις σκέψεις του καθημερινά καθώς " Δυσκολεύεται οικονομικά, και περνά οριακά τον μήνα. Πληρώνει ενοίκιο και ήδη έχει πουλήσει το αυτοκίνητο και τη μοτοσικλέτα και πλέον να κυκλοφορεί με ένα "παπάκι"». Αλλά τα προβλήματα δεν τελειώνουν εδώ. « Πληρώνει ακόμη το κινητό τηλέφωνο  από τον μισθό του, παρότι συχνά  το χρησιμοποιεί για υπηρεσιακούς λόγους, ενώ με το υστέρημα του, καλύπτει τις  ελλείψεις στον εξοπλισμό, όπως hands free για παράδειγμα , για να μπορεί να μιλά με το tetra στο κέντρο επιχειρήσεων  οδηγώντας την υπηρεσιακή μοτοσικλέτα». Αλλοι αστυνομικοί  έχουν αναγκαστεί να αγοράσουν όπλο ή στολή γιατί η ποιότητα αυτών που δίνει η αστυνομία δεν είναι η κατάλληλη.
 Την ίδια ώρα προβληματισμό  προκαλεί το γεγονός ότι οι συνεχείς μισθολογικές μειώσεις έχουν ρίξει το ηθικό και την απόδοση  της ομάδας ΔΙΑΣ.
 Ο αστυνομικός της Δίας δεν κρύβεται γνωρίζε αρκετούς  που πλέον βλέπουν την δουλειά σαν "αγγαρεία", δεν θέλουν να είναι στην ομάδα ΔΙΑΣ αλλά δεν τους αφήνουν να φύγουν. «Τους έχω ακούσει να λένε, για 700 ευρώ να κυνηγάω τα καλάσνικοφ ; Να πάω σε άλλη υπηρεσία για να γυρνάω σπίτι μου ζωντανός», τονίζει χαρακτηριστικά και προσθέτει " Έχω ακούσει συναδέλφους μου που έχουν οικογένεια και δεν μπορούν να ζήσουν μετά τις νέες μειώσεις και πλέον δουλεύουν σε οικοδομές, ταξί, υδραυλικοί, παρκαδόροι, αλλά και σεκιούριτι σε σπίτια επιχειρηματιών... Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις επίορκων αστυνομικών που χρησιμοποιούν το επάγγελμα τους για να βρουν δουλειά στην νύχτα, σαν πορτιέρηδες σε μπαρ ή "μπράβοι"..."

  Η σκληρή καθημερινότητα αποτελεί μια άλλη δύσκολη παράμετρο που αγχώνει τους νεαρούς αστυνομικούς της ομάδας και παραμένει αποκαλυπτικός. "Όταν βρίσκεσαι κάθε μέρα τουλάχιστον έξι ώρες πάνω σε μία μοτοσικλέτα,  συμμετέχοντας σε καταδιώξεις, κινδυνεύεις πρώτα απ΄όλα να πέσεις θύμα τροχαίου. Πολλοί συνάδελφοι μου τραυματίζονται σχεδόν καθημερινά, ενώ άλλοι έχουν χάσει την ζωή τους. Τον χειμώνα για να αντιμετωπίσομε το κρύο βάζουμε δύο και τρεις μπλούζες, ενώ φοράμε συνέχεια γάντια. Είναι κάποιες ημέρες με τόσο πολύ κρύο, που δεν μπορείς να πατήσεις τον συμπλέκτη, πόσο μάλλον φορώντας τα γάντια να βγάλεις το όπλο από την θήκη εάν χρειαστεί... Απαγορεύεται να πάμε στα τμήματα και μόνον όταν βρέχει καθόμαστε κάτω από κάποιο υπόστεγο που θα βρούμε τυχαία στον δρόμο... Από τις πολλές ώρες πάνω στην μοτοσικλέτα, όσοι δεν έχουμε ήδη πρόβλημα με την μέση μας επειδή είμαστε νέοι, αργότερα είναι σίγουρο ότι θα βγει στην πορεία... Το άλλο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι οι αδίστακτοι κακοποιοί που κυκλοφορούν με βαρύ οπλισμό, όπως καλάσνικοφ. Πλέον είναι πολλά τα όπλα που κυκλοφορούν, ανά δύο ημέρες βρίσκουμε σε ελέγχους όπλα..."
Αναπόφευκτα με τον «πόλεμο» στο κέντρο της Αθήνας όλα τα μέλη της ομάδας  λίγο-πολύ έχουν εμπλακεί  σε συμπλοκή με κακοποιούς .
  «Μαζί με την υπόλοιπη ομάδα, σταματήσαμε για να κάνουμε έλεγχο σε τρία ύποπτα άτομα σε ένα παρκάκι. Οι δύο είχαν ταυτότητα, ο τρίτος είχε ένα τσαντάκι. Ήταν αμίλητος δεν απαντούσε στις ερωτήσεις μου. Είχε κρύψει μέσα στο τσαντάκι, ένα πιστόλι. Μόλις το είδα, τον έσπρωξα και τότε εκείνος τράβηξε το πιστόλι... Σχεδόν ταυτόχρονα πυροβόλησε ο ένας τον άλλον, εκείνος δεν με πέτυχε, εγώ τον τραυμάτισα με δύο σφαίρες στον ώμο και στο χέρι... Όπως διαπιστώθηκε ήταν αλλοδαπός, σεσημασμένος κακοποιός."
  Σύμφωνα με τους μάχιμους  αστυνομικούς  υπάρχουν πολλά "παραθυράκια" στους νόμους με αποτέλεσμα να συλλαμβάνονται  κακοποιοί για εμπόριο ναρκωτικών, οπλοφορία, ληστείες ή διαρρήξεις και την επόμενη ημέρα να κυκλοφορούν και πάλι ελεύθεροι και να περνούν για να τους χαιρετήσουν προκαλώντας  ένα σημαντικό πλήγμα στην ψυχολογία τους.
 Η πολυδιάσπαση των καθηκόντων τους είναι ένα ακόμη πρόβλημα καθώς πέραν της πάταξης της εγκληματικότητας, καλύπτουν ανάγκες και κενά άλλων υπηρεσιών όπως η συμμετοχή στα μέτρα για τις διαδηλώσεις, συνοδείες κρατουμένων, φρούρηση σε κέντρα κράτησης λαθρομεταναστών, επιτήρηση αστυνομικών τμημάτων.

Εκτός όμως όλως αυτών των προβλημάτων που προέρχονται κυρίως από την υποχρηματοδότηση δεν λείπουν και οι κλασσικές συμπεριφορές πολιτών με το ανυπέρβλητο επιχείρημα « Ξέρεις ποιος είμαι εγώ» αλλά και τις κλασσικές διαμαρτυρίες   «εμένα βρήκες να ελέγξεις, τι είμαι εγώ κλέφτης ; Υπάρχουν τόσοι κακοποιοί ελεύθεροι, εμένα σταματάς, εγώ σε πληρώνω...» 

ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ