ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

Η επιστολή  των κρατουμένων που σοκάρει προς τον πρωθυπουργό  Αντώνη Σαμαρά

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΒΛΑΧΟΥΤΣΑΚΟΥ

«Οι συνθήκες κράτησης είναι άθλιες. Κρατούμενοι στοιβάζονται σε πακτωμένες, τουαλέτες, σε κοινόχρηστους διαδρόμους, στα πειθαρχεία και στους ειδικούς χώρους κράτησης. Ο απόλυτος εξευτελισμός. Στις φυλακές Ιωαννίνων, πριν τρεις μήνες, 10 κρατούμενοι αντί να τοποθετηθούν σε κελιά, τους έβαλαν στα σκαλοπάτια του προαυλίου. Η κατάσταση είναι εξαιρετικά έκρυθμη».

Αυτά είναι τα λόγια που χρησιμοποιεί ένας σωφρονιστικός υπάλληλος για να περιγράψει τις συνθήκες κράτησης των φυλακών της χώρας.

Άθλιες κτιριακές υποδομές, συνωστισμός κρατουμένων, ελλιπής ιατρική περίθαλψη, βρόμα και δυσωδία, συνθέτουν το ελληνικό -κατ' ευφημισμόν-σωφρονιστικό σύστημα, που όπως επανειλημμένος έχει αποδειχθεί, ούτε σωφρονιστικό αλλά ούτε και σύστημα είναι.

Είναι απλά ένας καθρέφτης, ο οποίος αντανακλά την γενικότερη εικόνα μιας χώρας που ενώ θέλει να λέγεται Ευρωπαϊκή, λειτουργεί σε πλαίσια τουλάχιστον τριτοκοσμικά.

Όπως άλλωστε είχε κάποτε εύστοχα διαπιστώσει ο Ρώσος συγγραφέας Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι «Ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από το επίπεδο διαβίωσης των φυλακισμένων της».

Πεποίθηση, που για πολλά κράτη αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία δομήθηκαν σωφρονιστικά συστήματα και καταστήματα κράτησης που σέβονταν το δικαίωμα του ανθρώπου -ακόμα και του πιο σκληρού ποινικού- στην αξιοπρέπεια και στην φυσική επανένταξή του στην κοινωνία.

Η Ελλάδα όμως, δεν είναι λίγες οι φορές που έχει απασχολήσει ακόμη και τα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με την εικόνα που παρουσιάζουν τόσο οι φυλακές της όσο και οι κρατούμενοί της.

Επιστολές κρατουμένων, οι οποίες βρίσκονται στη διάθεση των «Παραπολιτικών», καταδεικνύουν μια πραγματικότητα δυσβάσταχτη, όπου άνθρωποι εξυβρίζονται, κακοποιούνται και εν συνεχεία πετιούνται σαν σκουπίδια στην απομόνωση.

«Σκοπεύετε να κάνετε κάτι;»

Χαρακτηριστική είναι μια χειρόγραφη επιστολή κρατουμένων, την οποία απέστειλαν στον Πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά,  πριν από λίγες ημέρες καλώντας τον να ενεργήσει ώστε οι συνθήκες κράτησης να γίνουν πιο ανθρώπινες και οι ποινές πιο ήπιες.

«Κάποιοι θέλουν να μας κρατούν έγκλειστους γιατί τα οικονομικά τους συμφέροντα είναι πολλά και μεγάλα. Όπως καταλαβαίνετε είναι το λόμπυ των δικηγόρων. Η ανοχή του κράτους κάτω από την πίεση των δικηγόρων μας έχουν φθάσει στο σημείο να στοιβαζόμαστε σαν ποντίκια. Η μακροχρόνια κράτηση μας σε σωφρονιστικά καταστήματα, πιστεύεται ότι θα μας κάνει καλύτερους;» αναρωτιούνται στην έκκληση που απευθύνουν προς τον κ. Σαμαρά.

Το μόνο που ζητούν είναι μια αξιοπρεπής διαβίωση και μια δεύτερη ευκαιρία. Αποδέχονται την έννοια της τιμωρίας για τις έκνομες πράξεις τους, ζητούν όμως ουσιαστικό σωφρονισμό και όχι ανθρώπινο εξευτελισμό.

Τα λόγια τους άλλωστε αντικατοπτρίζουν πλήρως την ψυχική τους κατάσταση. «Μετά την αποφυλάκισή μας, εκτός από τον κοινωνικό μας περίγυρο, οι περισσότεροι από εμάς αντιμετωπίζουμε διαλυμένες οικογένειες, τα παιδιά μας αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα, τα δε οικονομικά μας είναι ακόμη χειρότερα, καθώς κάθε δικηγόρος για να μας υπερασπιστεί, μας πίνει το αίμα. Αυτό λοιπόν έχει ως αποτέλεσμα να είμαστε πιο επιρρεπείς σε παράνομες ενέργειες. Δεν είπαμε να ανοίξετε τις πόρτες και να μείνουμε ελεύθεροι, θέλουμε να τιμωρούμεθα, όχι όμως τόσο εξοντωτικά και να εκτίουμε τις ποινές μας εποικοδομητικά. Κύριε Σαμαρά μια χώρα δεν γίνεται καλύτερη όταν εγκαινιάζει φυλακές αλλά όταν ανοίγει σχολεία».

«Με χτύπησαν με καλώδια ρεύματος»

Εξίσου αποκαλυπτική είναι και η επιστολή ενός μεσήλικα οροθετικού, αλβανικής καταγωγής, ο οποίος εμπλέκεται σε υπόθεση ναρκωτικών και διαβιεί το τελευταίο χρονικό διάστημα στον Κορυδαλλό.

Η περιπέτεια του εν λόγω ανθρώπου ξεκίνησε όταν οι επικεφαλείς του σωφρονιστικού καταστήματος αξιολόγησαν την κατάσταση της υγείας του και αποφάσισαν να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο κρατουμένων, ο «Άγιος Παύλος».

Όπως περιγράφει, οι υπάλληλοι του καταστήματος κράτησης τον έβρισαν, τον χτύπησαν και στη συνέχεια τον πέταξαν στην απομόνωση, στερώντας του ακόμα και τα φάρμακά του.

«Εδώ μας αντιμετωπίζουν σαν σκουπίδια. Εγώ, μαζί με τους συγκρατούμενους μου κάναμε μια αίτηση προς τη διοίκηση του νοσοκομείου για τα δικαιώματά μας. Μας είπαν να τους δώσουμε διορία μια εβδομάδα αλλά δεν έγινε τίποτα. Με είχαν κλείσει μέσα σε ένα ασανσέρ για τέσσερις ώρες και μου έριχναν δακρυγόνα και χημικά. Είχα σχεδόν λιποθυμήσει όταν μπήκε μέσα ο προϊστάμενος των υπαλλήλων μαζί με κάποιους φουσκωτούς και με τράβηξαν έξω. Με έδεσαν με χειροπέδες και ένας από αυτούς με κλώτσησε στο πρόσωπο με την αρβύλα που φορούσε. Μετά άρχισαν να με βαράνε με χοντρά καλώδια ρεύματος σε όλο μου το σώμα σέρνοντάς με μέχρι το ψυχιατρείο» εξηγεί στην χειρόγραφη επιστολή του.

Επειδή αιμορραγούσε από το μάτι, οι υπάλληλοι τον μετέφεραν στο Τζάνειο, προκειμένου να υποβληθεί σε εξετάσεις. Στην επιστροφή όμως, αντί να τον μεταφέρουν εκ νέου στο νοσοκομείο των φυλακών (λόγω της πάθησής του), τον μετέφεραν στο ψυχιατρείο και τον απομόνωσαν σε ένα δωμάτιο. Την επόμενη ημέρα ένας από τους φύλακες τον ενημέρωσε ότι θα μεταφερθεί στην Κέρκυρα με μεταγωγή, παρ' όλο που η κατάσταση της υγείας του ήταν κρίσιμη.

«Κάναμε μια στάση στα Ιωάννινα. Όταν με είδε ο αξιωματικός υπηρεσίας των Ιωαννίνων, τρομοκρατήθηκε και ενημερώθηκε αμέσως ένας ιατροδικαστής ο οποίος διαπίστωσε την κατάσταση της υγείας μου, ενημερώνοντας το Αστυνομικό Τμήμα Ιωαννίνων», περιγράφει.

«Με κλείδωσαν στα λευκά κελιά»

Όταν έφτασε στην Κέρκυρα, οι υπάλληλοι της φυλακής, αντί να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο, τον τοποθέτησαν σε ένα κελί με τοίχους διαβρωμένους απ' την υγρασία.

«Με έβαλαν στα λευκά κελιά να κοιμηθώ στο πάτωμα πάνω σε ένα βρεγμένο από την υγρασία στρώμα και με κράτησαν εκεί 10 ημέρες. Είχα αφόρητους πόνους. Μετά από 10 ημέρες ήρθαν τρεις σωφρονιστικοί και μου είπαν ότι θα με μεταφέρουν αλλού. Με πήγαν σε μία απομόνωση με δύο κρεβάτια. Εκεί κάθισα 6 μήνες χωρίς να προαυλίζομαι. Γιατρός δεν υπήρχε, παρά μόνο ένας αγροτικός, ενώ δεν είχα καθόλου φάρμακα» καταλήγει.

Έπειτα από πέντε ημέρες, το κελί του άνοιξε και την πόρτα του πέρασε ένας άλλος κρατούμενος, Έλληνας, ο οποίος ήταν επίσης οροθετικός. Άνθρωπος ο οποίος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως «από μηχανής θεός», καθώς αντικρίζοντας τις συνθήκες κράτησης επικοινώνησε με το υπουργείο Δικαιοσύνης, το οποίο όχι μόνο φρόντισε για τη μεταφορά του συγκρατούμενου του πίσω στο Νοσοκομείο του Κορυδαλλού αλλά διέταξε και Ένορκη Διοικητική Εξέταση, το πόρισμα της οποίας αποτελεί πραγματικό κόλαφο για τους εμπλεκομένους φύλακες.