ΜΑΣ ΚΟΒΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΟΙ ΕΛΒΕΤΟΙ

Τη χαριστική βολή στο ήδη ισχνό σύστημα αιμοδοσίας δίνει η απόφαση της Ελβετίας να μειώσει σταδιακά από το 2015 τις μονάδες αίματος που παραχωρεί στη χώρα μας. Απόφαση που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τους πάσχοντες από μεσογειακή αναιμία, καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό των 30.000 εισαγόμενων από την Ελβετία μονάδων αίματος χρησιμοποιείται για μεταγγίσεις, προκειμένου να κρατηθούν στη ζωή οι ασθενείς. Την ίδια στιγμή, οι υπηρεσίες αιμοδοσίας 'στενάζουν' λόγω της οικονομικής κρίσης ενώ τα ψυγεία του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας(Ε.ΚΕ.Α.) κοντεύουν να ξεχειλίσουν από τους 15 τόνους πλάσματος που φιλοξενούν και οι οποίοι, παρά την ύπαρξη διακρατικής συμφωνίας, δεν μπορούν να αποσταλούν για κλασματοποίηση στην Ολλανδία.

Η χώρα μας για να καλύπτει τις ανάγκες της σε αίμα χρειάζεται ετησίως 650.000 μονάδες αίματος, ποσότητα που συγκεντρώνεται από εθελοντές αιμοδότες, από το συγγενικό και φιλικό περιβάλλον που προσφέρει αίμα παριστασιακά, από τις ένοπλες δυνάμεις και από τις 30.000 μονάδες αίματος που εισάγουμε από την Ελβετία, κόστους 4 εκατ. ευρώ. Συγχρόνως, σύμφωνα με τον κ. Χρήστο Πρωτόπαπα, πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών (ΠΟΣΕΑ), από αυτές τις 650.000 μονάδες, αχρηστεύονται κάθε χρόνο γύρω στις 30.000, γεγονός που στοιχίζει στο κράτος 10 εκατ. ευρώ. "Από τις 650.000 μονάδες αίματος που καταφέρνουμε να συγκεντρώσουμε με κόπο, αχρηστεύονται περίπου οι 30.000 και αυτό γίνεται γιατί πολλοί πολίτες είναι ανειλικρινείς. Παράδειγμα, μπορεί να δώσει κάποιος αίμα έχοντας λάβει αντιβίωση με αποτέλεσμα να είναι άχρηστη η αιμοδοσία. Επίσης, αρκετοί δημόσιοι υπάλληλοι, προκειμένου να πάρουν άδειες δίνουν αίμα χωρίς να τους ενδιαφέρει αν πληρούν τις προϋποθέσεις. Αυτές τις άχρηστες μονάδες, που μας κοστίζουν πάνω από 10 εκατ. ευρώ, τις αναπληρώνουμε από την εισαγωγή αίματος που κάνουμε από τους Ελβετούς πληρώνοντας άλλα 4 εκατ. ευρώ." εξηγεί ο κ. Πρωτοπαπας.

Παράλληλα, όμως η απόφαση της Ελβετίας να στέλνει από το 2015 και μέχρι το 2020, 2.500 μονάδες αίματος λιγότερες κατ' έτος στην Ελλάδα, αναμένεται να δημιουργήσει προβλήματα στην θεραπεία των ατόμων που πάσχουν από μεσογειακή αναιμία. Και αυτό διότι, όπως υποστηρίζει η πρόεδρος των εργαζομένων στο Ε.ΚΕ.Α., κ. Ευφροσύνη Χαϊδευτοπούλου, το αίμα που εισάγουμε από τους Ελβετούς, χρησιμοποιείται κυρίως για τους πάσχοντες από τη συγκεκριμένη νόσο."Το αίμα που παίρνουμε από την Ελβετία προορίζεται για τα άτομα και τα παιδιά που πάσχουν από μεσογειακή αναιμία. Τα άτομα αυτά έχουν βεβαίως άμεση προτεραιότητα και με χαρά μας θα καλύψουμε τις ανάγκες που θα δημιουργηθούν αλλά το θέμα είναι αν θα έχουμε πλεόνασμα;" διερωτάται η κ. Χαϊδευτοπούλου. Ευλόγως, θα σημειώσουμε εμείς, καθώς ο κ. Πρωτόπαπας καταγγέλλει  πως αυτή τη στιγμή, στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας υπάρχουν μόνο 150 μονάδες αίματος."Σε ένα έκτακτο γεγονός, μια μεγάλη καταστροφή, δεν υπάρχει αίμα για να σωθούν οι συνανθρωποί μας. Μεσα στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας έχουμε μόνο 150 μονάδες αίματος. Βασίζονται στην εθελοντική αιμοδοσία αλλά από την άλλη δεν προβλέπουν πόρους για τους συλλόγους εθελοντών αιμοδοτών".

Χωρίς πόρους οι σύλλογοι εθελοντών αιμοδοτών, σε 'ασφυξία', εξαιτίας της κρίσης, οι υπηρεσίες αιμοδοσίας. Τα μειωμένα κονδύλια και οι έλλειψεις σε ιατρικό προσωπικό και αναλώσιμα υλικά (ασκούς και βαμβάκι) έχουν ως αποτέλεσμα να μειώνονται συνεχώς οι εξωτερικές εξορμήσεις και όσες πραγματοποιούνται, γίνονται μετ΄εμποδίων και χάρη στο φιλότιμο κάποιων εργαζομένων και εθελοντών. "Οι όποιες εξωτερικές αιμοδοσίες που πραγματοποιούνται, στηρίζονται κυρίως στις υπεράνθρωπες προσπάθειες κάποιων στελεχών των εθελοντικών οργανώσεων και κάποιων στελεχών των υπηρεσιών αιμοδοσίας, που χωρίς να σκεφτούν κόπο και χρήμα ανταποκρίνονται στο κάλεσμά μας. Η κατάσταση είναι τόσο άσχημη που οι υπηρεσίες αιμοδοσίας δεν μπορούν να διαθέσουν ούτε χυμό και κράκερ." λέει ο κ. Σπύρος Γραμμένος, πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Εθελοντών Αιμοδοτών. Από την άλλη η σταδιακή συρρίκνωση των ημερών και ωρών λειτουργίας των υπηρεσιών αιμοδοσίας στα νοσοκομεία, περιορίζει τους εθελοντές στο στενό ωράριο του δημοσίου και μόνο τις καθημερινές." Οι υπηρεσίες δεν λειτουργούν από το απόγευμα της Παρασκευής έως το πρωί της Δευτέρας. Η μόνη που λειτουργεί το Σαββατοκύριακο είναι η υπηρεσία αιμοδοσίας στο Λαϊκό νοσοκομείο. Μόνο εκεί μπορεί να δώσει καποιος αίμα." τονίζει ο κ. Πρωτόπαπας.

Την ίδια ώρα και σύμφωνα με  τον κ. Πρωτόπαπας, 15 τόνοι ελληνικού πλάσματος στοιβάζονται ασφυκτικά στα ψυγεία του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την ασφάλεια και την ποιότητα του αίματος. Εκείνο όμως που προκαλεί το μεγαλύτερο ερώτημα, είναι γιατί το πλάσμα αυτό σταμάτησε να αποστέλλεται στην Ολλανδια για κλασματοποίηση, όπως προβλέπει η διακρατική συμφωνία που έχει υπογράψει με τη χώρα, η Ελλάδα." Το 2001 υπογράψαμε σύμβαση με την Ολλανδία σύμφωνα με την οποία έπρεπε να στείλουμε μέσα σε τρία χρόνια συνολικά 150.000- 200.000 μονάδες πλάσματος ετησίως. Μόνο για τη μεταφορά τους κάθε χρόνο πληρώναμε 1.200.000 ευρώ. Φτάσαμε να στέλνουμε 30.000 μονάδες αίματος αλλά το πόσο μεταφοράς παρέμενε το ίδιο. Μάλιστα, στις μικρότερες ποσότητες που στέλναμε δεν υπήρχε ούτε ο προβλεπόμενος φάκελος, στον οποίο καταγράφεται ότι έχουν γίνει οι αναγκαίοι μοριακοί ελέγχοι για την ενδεχόμενη ύπαρξη ιών στο πλάσμα. Ως εκ τούτου, οι Ολλανδοί δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το ελληνικό πλάσμα, προκειμένου να μας αποστείλουν πίσω λευκωματίνη. Η Ολλανδία άρχισε να μας χρεώνει για την αποθήκευση του αναξιοποίητης ποσότητας πλάσματος και φτάσαμε να χρωστάμε 1.350.000 ευρώ ως τέλη αποθήκευσης." εξηγεί ο κ. Πρώτοπαπας.

Για τους λόγους αυτούς, δεκάδες τόνοι πλάσματος παραμένουν 'εγλωβισμένοι' στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας ενώ ταυτόχρονα οι ελλείψεις σε λευκωματίνη καλύπτονται αποκλειστικά με εισαγωγές και μάλιστα σε υπέρογκες τιμές. Το τραγελαφικό, δε, της υπόθεσης, είναι πως για να μπορέσει η Ελλάδα να ξεχρεώσει μέρος του ποσού που χρωστά στην Ολλανδία ως τέλη αποθήκευσης, συμφώνησε να πουληθεί το 50% περίπου του ελληνικού πλάσματος στην Κορέα." Μια ποσότητα πλάσματος που βρισκόταν στα ψυγεία της Ολλανδίας πουλήθηκε στους Κορεάτες. Έτσι, ξεχρεώσαμε περίπου 650.000 ευρώ από το συνολο των 1.350.000 ευρώ που της χρωστούσαμε για την φύλαξή του." τονίζει ο ο πρόεδρος της ΠΟΣΕΑ .