Ξεκινάει το μαρτύριο… της σταγόνας για τα άνυδρα νησιά

Ασύμφορη η μεταφορά νερού και η αφαλάτωση των ιδιωτικών εταιριών καταγγέλλουν δήμαρχοι της νησιωτικής Ελλάδας

 

Πάνω από 5,5 εκατομμύρια νερό ξοδεύει το κράτος για τη μεταφορά νερού

 

 

Σε βασανιστική ομηρία αναμένεται να βρεθούν και πάλι χιλιάδες κάτοικοι, αλλά και τουρίστες Ελληνικών νησιών, εξαιτίας των προβλημάτων υδροδότησης που παρουσιάζονται στα περισσότερα νησιά της χώρας.

Στο πιο κρίσιμο σημείο της τουριστικής περιόδου αναμένεται να ξεκινήσει για δεκάδες νησιά του Αιγαίου το … μαρτύριο της σταγόνας, αφού τα αποθέματα νερού δεν είναι ικανά να ικανοποιήσουν τις αυξημένες λόγω του τουρισμού ανάγκες των κατοίκων.

Εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης πολλών δήμων της νησιωτικής Ελλάδας μιλούν στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ για την τραγική κατάσταση που θα κληθούν για άλλη μια φορά να αντιμετωπίσουν αναδεικνύοντας θέματα όχι μόνο της ποσότητας του νερού, αλλά της ποιότητας, καθώς και το υψηλό κόστος για τις προσωρινές λύσεις που επιχειρούν κάθε χρόνο να βρίσκουν προκειμένου να μην μείνει το νησί τους χωρίς το βασικό αγαθό το νερό.

Το πρόβλημα ωστόσο δεν φαίνεται να είναι μόνο εποχιακό καθώς υπάρχουν και ελληνικά νησιά, άνυδρες περιοχές, όπως έχουν ονομαστεί που καθ΄ όλη τη διάρκεια του χρόνου προμηθεύονται νερό, μέσω υδροφόρων πλοίων.

Η μεταφορά του νερού είναι μια διαδικασία  που κοστίζει στο ελληνικό κράτος πάνω από 5,5 εκατομμύρια ευρώ προκειμένου πολλές χιλιάδες Έλληνες να έχουν πόσιμο νερό. Όταν και εάν φυσικά οι καιρικές συνθήκες ή άλλοι παράγοντες – απεργίες – το επιτρέπουν.

Ο εφιάλτης της λειψυδρίας για πολλά νησιά και για χιλιάδες από τους κατοίκους τους θα επιστρέψει και φέτος το καλοκαίρι καθώς ο φετινός χειμώνας εκτιμάται ότι δεν ενίσχυσε ιδιαίτερα τον υδροφόρο ορίζοντα.

Την ίδια στιγμή αξίζει να σημειωθεί ότι  η ΕΥΔΑΠ Α.Ε., σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, θα επεξεργαστεί, ξεκινώντας από τα 15 νησιά που καλύπτουν εν μέρει ή στο σύνολο τις ανάγκες ύδρευσής τους σήμερα με μεταφορά νερού, ολοκληρωμένες λύσεις διαχείρισης υδάτων, με προτεραιότητα στην ύδρευσή τους.

Τα σοβαρότατα προβλήματα υδροδότησης κατήγγειλε ο Δήμαρχος Αίγινας κ. Σακκιώτης Θεοδόσιος τα οποία χρονίζουν εδώ και δεκαετίες στο νησί του. Ωστόσο εξέφρασε την αισιοδοξία του, καθώς το επόμενο χρονικό διάστημα ολοκληρώνονται οι διαδικασίες για την δημοπράτηση του έργου για την κατασκευή του Βόρειου τμήματος του κεντρικού εξωτερικού δικτύου ύδρευσης και της κεντρικής δεξαμενής ύδρευσης της Αίγινας.

«Για πολλά χρόνια κάτοικοι και τουρίστες του νησιού ζούσαμε το μαρτύριο της σταγόνας. Τα προβλήματα ήταν πολλά τόσο στην ποιότητα, όσο και στην ποσότητα του νερού. Είμαστε σε αναμονή της ολοκλήρωσης του θαλάσσιου αγωγού που θα συνδέσει την Αίγινα με αγωγό της ΕΥΔΑΠ, ώστε οριστικά να λύσουμε το θέμα της υδροδότησης. Το έργο χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ και φτάνει τα 6,5 ευρώ. Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο «σώζουμε» το νησί μας, αλλά το κράτος γλιτώνει πολλά εκατομμύρια ευρώ, από την μεταφορά νερού».

Στην καλύτερη περίπτωση η Αίγινα θα λύσει το πρόβλημα υδροδότησης σε … δυόμιση χρόνια. Μέχρι τότε; «Θα συνεχίσουμε να εξυπηρετούμαστε με την γνωστή μέθοδο. Υδροδότηση μέσω υδροφόρων πλοίων. Μια διαδικασία με ιδιαίτερο υψηλό κόστος για το ελληνικό κράτος». Όπως υπογραμμίζει ο Δήμαρχος Αίγινας, πληρώνουμε και την ΕΥΔΑΠ και ξεχωριστά το κόστος μεταφοράς του με τα πλοία.

Το νησί της Χάλκης τροφοδοτείται αμιγώς από υδροφόρα πλοία. Ο Δήμαρχος Χάλκης κ. Μιχάλης Πατρός εκτιμά ότι η εγκατάσταση εργοστασίων αφαλάτωσης σε όλες τις άνυδρες περιοχές όχι μόνο θα έλυνε τα προβλήματα, αλλά θα εξοικονομούσε πολλά εκατομμύρια στο ελληνικό κράτος και στα ταμεία των Δήμων.

«Στις 12 του Μάρτη περιμένουμε να γίνει ο διαγωνισμός για την εγκατάσταση εργοστασίου αφαλάτωσης, δυναμικότητας 600 κυβικών νερού ημερησίως, που θα καλύπτουν τις ανάγκες του νησιού μας, παράλληλα με τους αποθηκευτικούς χώρους –δεξαμενές - στο νησί, άνω των 2000 χιλιάδων κυβικών. Ελπίζουμε τον Οκτώβριο να ολοκληρωθεί η εγκατάσταση». Μέχρι τότε ο κ. Πατρός, οι δημότες αλλά και οι επισκέπτες του νησιού θα πρέπει να ζουν με τον καθημερινό εφιάλτη της έλλειψης νερού. Ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, που οι ανάγκες είναι αυξημένες οι διακοπές νερού είναι σχεδόν καθημερινές.

Ασύμφορη η αφαλάτωση από ιδιώτες

Είναι προφανές ότι η εύρυθμη και σωστή λειτουργία υδροδότησης των άνυδρων νησιών δεν μπορεί να στηριχθεί μόνο στην γενναία κρατική επιχορήγηση, ούτε σε παλαιά μοντέλα που στην ουσία εξυπηρετούσαν για λίγο το πρόβλημα, χωρίς να δίνει πραγματική λύση.

Η μέθοδος της αφαλάτωσης για πολλά νησιά, όπως τη Νίσυρο και τη Σύρο αποτελεί σήμερα την μοναδική λύση που λυτρώνει τους κατοίκους και τους επισκέπτες τους από το πρόβλημα της λειψυδρίας. Αρκεί φυσικά τα εργοστάσια αφαλάτωσης να ανήκουν στους Δήμους. Στις περισσότερες περιπτώσεις ιδιωτικές εταιρείες έχουν αναλάβει την αφαλάτωση με αποτέλεσμα το κόστος να εξακολουθεί να είναι υψηλό για τις δυνατότητες ενός μικρού νησιωτικού δήμου.

«Η Νίσυρος δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα υδροδότησης, καθώς υπάρχει ιδιωτικό εργοστάσιο αφαλάτωσης που τροφοδοτεί το νησί, δυναμικότητας 1.200 κυβικών ημερησίως, καλύπτοντας έτσι τις ανάγκες του νησιού», σημειώνει ο Δήμαρχος κ. Ν. Καρακωνσταντίνος. Όπως σημειώνει στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ εδώ και τρία χρόνια γλιτώσαμε από τον εφιάλτης της λειψυδρίας, αλλά παράλληλα γλιτώσαμε και το ελληνικό κράτος από δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.

Η Μήλος είναι ένα από τα νησιά που δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα υδροδότησης καθώς ιδιωτική εταιρεία αφαλάτωσης έχει αναλάβει να λύσει το πρόβλημα της λειψυδρίας που αντιμετώπιζε το νησί. Ο Δήμαρχος κ. Γεράσιμος Δαμουλάκης ωστόσο παρουσιάζει στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ το θέμα τόσο του κόστους και σ’ αυτή την περίπτωση, αλλά και της ποιότητας. Μπορεί το κράτος να απαλλάσσεται από πολλά εκατομμύρια ευρώ, όμως το κόστος για έναν μικρό Δήμο παραμένει υψηλό. «Ο Δήμος Μήλου αγοράζει στην ουσία νερό από την ιδιωτική επιχείρηση αφαλάτωσης. Σε ποσότητα νερού ο Δήμος μας δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα. Η ποιότητα είναι ένα άλλο θέμα». Η διαδικασία αυτή είναι ασύμφορη οικονομικά για το Δήμο όπως υπογραμμίζει ο κ. Δαμουλάκης γι’ αυτό ξεκινούν οι διαδικασίες για τη λειτουργία  και δημοτικής επιχείρησης αφαλάτωσης. «Σκεφτείτε ότι αγοράζω 2,19 το νερό και το πουλάω 1,50. Είναι μια διαδικασία που δεν συμφέρει στους μικρούς Δήμους εάν δεν έχουν δική τους εγκατάσταση αφαλάτωσης». 

Οι τοπικοί άρχοντες των νησιών που αντιμετωπίζουν προβλήματα λειψυδρίας, εκτιμούν ότι όσο καθυστερούν οι εγκεκριμένες λύσεις – σύνδεση με αγωγούς ή αφαλάτωση- το κράτος θα είναι υποχρεωμένο να ξοδεύει πολλά εκατομμύρια ευρώ ενώ παράλληλα συνδέουν το πρόβλημα της υδροδότησης τόσο με την τουριστική και επιχειρηματική ανάπτυξη του νησιού, όσο και με την δημόσια υγεία των κατοίκων και των επισκεπτών των νησιών.

 ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ